ಜೀವದ ಅಂತ್ಯಕೆ ಜೀವ ಕಾಯುತಿರಲ್, ನಗುತಿಹುದು ವಿಧಿಯು!!!

ಯಾವುದೋ ಕಾಲದಲಿ ನಶಿಸಿ
ನೀನೀಗ ಸಂಶೋಧಿಸಿ ತೆಗೆದ ಪಳಯುಳಿಕೆಯಲ್ಲವಿದು ಮಾನವ....!

ನನ್ನ ಆಜ್ಞೆಯ ಮೀರಿ
ನಿಯಮಗಳ ಬದಿಗೆಸೆದು
ನೀನಿತ್ತ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ
ನನ್ನ ಉತ್ತರವಿದು...!

ನಿನ್ನ ಅಂತ್ಯವ
ಕಾದು ಕುಳಿತಿಹನು ನೋಡು ಜವರಾಯ!!!

ಮತ್ತೆ ತೆರೆ ಏಳಲು...?

ತೆರೆ ಮೇಲೇರಿ
ಮೌನ ಒಡೆದು
ಹಾರ್ಮೋನಿಯಂ ಸ್ವರ ಹೊರಡಲು
ಸೂತ್ರಧಾರಿಯ ಕುಣಿತದ ಪರಿ
ರಂಗದಿ ರಂಗೇರಿತು!!!

ಸೂತ್ರಧಾರಿಯಾತ, ರಂಗದಾಟ ನಡೆಸುವಾತ
ಕುಣಿಸುತ ನಡೆದ ಪಾತ್ರಗಳ
ಮನದಣಿಯೆ......!
ಬಣ್ಣದ ಕಥೆಯ ತೋರುತ ನಡೆದ
ಮನತಣಿಯೆ......!

ರಂಗದಾಟದಲಿ, ರಂಗಿನೋಟದಲಿ
ಬಣ್ಣಗಟ್ಟಿದವು ಪಾತ್ರಗಳು
ಬದುಕ ಅಳೆದವು
ಭವವ ಜರಿದವು
ಸೂರ್ಯ ಚಂದಿರರ ಅಸ್ಥಿತ್ವ ಒಡೆದವು
ಸೂತ್ರದಾರನ ಕೊಂಡಿ ಕಳಚಿ
ಕುಣಿಯಲತ್ತಿದವು ಮನಬಂದಂತೆ....!

ಮುನಿದ ಮಾರ ಆ ಸೂತ್ರಧಾರ
ಜೀಕಿ ಎಳೆದ ರಂಗದಾರ
ನಡುಗಿತಾಗ ರಂಗಸಜ್ಜಿಕೆ
ಹಾರ್ಮೋನಿಯಂನ ಆರ್ತನಾದಕೆ
ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ಪಾತ್ರಗಳು
ಬಿದ್ದೆದ್ದವು ರಂಗದೊಳು...
ಮೌನ ಚೆಲ್ಲಿತು
ತೆರೆ ಬಿದ್ದಿತು!!!

ಮತ್ತೆ ತೆರೆ ಏಳಲು...
ಕಂಡದ್ದು,
ಪಾತ್ರಗಳ ಅವಶೇಷಗಳು!
ಮುರಿದ ಹಾರ್ಮೋನಿಯಂ !
ಚಿಂದಿಯಾದ ದಾರಗಳು !
ಮೌನ ಮಡುಗಟ್ಟಿ, ಶಿಲೆಯಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಸೂತ್ರಧಾರ ................!

ನಿನಾದ ...!

ಎದೆಯ ಕರಗಂಟೆ ಬಡಿದು
ಮನದ ತಂತಿಯೊಂದು ಮಿಡಿದು
ಪುಟಿದ ಆ ಸ್ವರಗಳ ಸಹಿಯೇ
ಕನಸಾಗಿ ಕಾಡಿಹದಲ್ಲ
ನನ್ನೆದೆಯ ಮಧುರ ಮಿಳಿತ ನಿನಾದ....!!!

ಬದುಕಿನ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ......!!!

ಸಾಯುವ ಮುನ್ನ ಎನ್ನ ಕನಸುಗಳೇ ಕೇಳಿರಿ
ಕಾಯುತಿರಿ ಎನ್ನ ಮತ್ತೆ ಬರುವೆ ನಿಮ್ಮನಪ್ಪಲು...!
ನೂರ್ ದೇಹ ಬಿಟ್ ನೂರ್ ದೇಹ ಸೇರಿದರು
ನಿಮ್ಮನ್ ಅಪ್ಪಿಯೇ ಅಪ್ಪುವೆನ್
ಕಾಯುತಿರಿ ಎನ್ನ ಮತ್ತೆ ಬರುವೆ ನಿಮ್ಮನಪ್ಪಲು...!

ಸಾಯುವ ಮುನ್ನ ಕಂಡ ಕನಸುಗಳ ಕೈ ಚೆಲ್ಲುತಿಹೆನು
ರಕ್ಷಿಸು ಪ್ರಕೃತಿಯೆ
ಮತ್ತೆ ಬರುವೆನು ಅವ ಪಡೆಯಲು
ನೀ ಮರುಜನ್ಮದ ಅನುಮತಿಯಿತ್ತರೆ!!!

ನೀ ಶಾಂತವಗುವೆ ಎಂದು....?

ಅದೆಷ್ಟು ಸತ್ಯಗಳನ್ನ ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವೆ ಕಡಲೆ
ಹಗಲೆನ್ನದೆ ಇರುಳೆನ್ನದೆ ಭೋರ್ಗರೆವೆ
ಅದೇನು ಖುಷಿಯ ನರ್ತನವೋ
ದುಃಖದ ಆರ್ಭಟವೋ
ಅದೇನು ನಿನ್ನ ಗುರಿಯೋ
ಅದೇನು ನಿನ್ನ ಕನಸೋ
ಅದ್ಯಾವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯೋ
ಎಡೆಬಿಡದೆ ದುಡಿಯುತಿರುವೆ......!
ನಿನ್ನಾಸೆ ತೀರುವುದೆಂದು, ನೀ ಶಾಂತವಗುವೆ ಎಂದು ....?

ಸ್ವಲ್ಪ ಪೋಲಿ!!!

ಹೊಳೆಯೊಳು ಗೋಪಿಕೆಯರು ಆಡುತ್ತಿದ್ದರೆ
ದಡದಲ್ಲಿದ್ದ ಮರವೊಂದು ಸ್ಖಲಿಸಿತಂತೆ
ರೆಂಬೆಯ ಮರೆಯಲ್ಲಿದ್ದ
ಗೊಲ್ಲನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೊಳಲಿರಲಿಲ್ಲವಂತೆ !!!

ಇದ್ದುದ ಬಿಟ್ಟಿರಲು!!!

ಇದ್ದುದು ನನ್ನದಲ್ಲವೆಂದು
ಇದ್ದುದ ಬಿಟ್ಟು ಇಲ್ಲದುದರೆಡೆಗೆ ನಡೆದಿರಲು
ಸೋಲೆಂಬ ಗೆಲುವು ಅಣಕಿಸಿ ನಕ್ಕಿತು
" ಇದ್ದುದೇ ನಿನ್ನದಲ್ಲವೆಂದ ಮೇಲೆ
ಇಲ್ಲದ್ದು ನಿನ್ನದೇಗಾದೀತು " !!!

ನೆನೆದು ನೆನೆದು ನಿನ್ನ....!

ನೆನೆದು ನೆನೆದು ನಿನ್ನ
ಮನವು ತಣಿಯಲೆನ್ನ
ನಿಂತ ನಿಲುವಿನಲ್ಲೇ ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ಕಡೆದೆ ನಿನ್ನ
ಯಾಕೋ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಭಾವ ಕದಡಿದಂತೆ
ಕಳೆದು ಹೋದೆ ನಾನು ಪರಿವೆ ಇಲ್ಲದಂತೆ.......!

ಓ ಬದುಕೆ!!! ನೀ ಮೌನವಾಗಿಯೆ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟೆ...!

ಎಂತೆಂತಹ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನಿಟ್ಟೆ
ಎಂತೆಂತಹ ಪೋಷಾಕು ತೊಟ್ಟೆ
ಉದ್ದಗಲಕ್ಕೂ ಮಿತಿಗಳನೆ ಇಟ್ಟು
ಮಿತಿಮೀರಲೊಮ್ಮೊಮ್ಮೆ , ಅನುಭವಿಸು ಎಂದು ಮೌನವಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ...!
ಓ ಬದುಕೆ!!! ನೀ ಮೌನವಾಗಿಯೆ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟೆ...!

ಏನೇನೆಲ್ಲ ಗಳಿಸಿಕೊಟ್ಟೆ
ಏನೇನೆಲ್ಲ ಕಳೆದುಬಿಟ್ಟೆ
ಏನೇನೆಲ್ಲ ಕಲಿಸಿ, ಏನೇನೆಲ್ಲ ಮರೆಸಿ
ಸುಖ ದುಃಖ ನಿನ್ನದು ಎಂದು ಮೌನವಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ...!
ಓ ಬದುಕೆ!!! ನೀ ಮೌನವಾಗಿಯೆ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟೆ...!

ಎಷ್ಟು ದಾರಿಗಳ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟೆ
ಒಂದೇ ದಾರಿಯಲಿ ನಡೆಸಿಬಿಟ್ಟೆ
ಅಲ್ಲೂ ಹಲವು ತಿರುವುಗಳನಿಟ್ಟು
ಆಯ್ಕೆ ನಿನ್ನದು ಎಂದು ಮೌನವಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ...!
ಓ ಬದುಕೆ!!! ನೀ ಮೌನವಾಗಿಯೆ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟೆ...!

ಕಾಣಿಕೆಯನ್ನೀಯುವುದೆಂತು...!

ಬೇಡ ಬೇಡ ಎಂದರು ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದೆನ್ ,
ಇರುವುದೆಂತು ಕೆಲ ಗಳಿಗೆಯೆಂದು ಅರಿತೇನ್ ,
ಈ ಭೂಮಿಗೆ ಎನ್ನ ಕಾಣಿಕೆಯನ್ನೀಯಲ್ ಪರಿತಪಿಸಿದೆನ್ ,
ಕಾಣಿಕೆಯನ್ನೀಯುವುದೆಂತು...!
ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗುರುತೊಂದನ್ನು ಮೂಡಿಸಲಾಗದೆ ಮಣ್ಣಾದೆನ್...!!

ಕತ್ತಲು ಬೆಳಕಿನ ಆಟದಲಿ...

ಆಸೆಗಾಗಿ ಆಸರೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡವರೆಷ್ಟೋ...
ಆಸರೆಗಾಗಿ ಆಸೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡವರೆಷ್ಟೋ...
ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಮೋಸ ಮಾಡಿದವರೆಷ್ಟೋ...
ಪ್ರೀತಿಸಿ ಮೋಸ ಮಾಡಿದವರೆಷ್ಟೋ...
ಈ ಕತ್ತಲು ಬೆಳಕಿನ ಆಟದಲಿ
ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಕಳೆದುಕೊಂಡವರೆಷ್ಟೋ.....!

ನಗುತಿದೆ ಶವವೊಂದು...

ಅಳುವಿರೇಕೆ ಮಂಕೆ!!! ಹೋಗುವೆ ನಾ ಎಲ್ಲಿಗೆ?
ಕಾಲ ನಿಯಮವದು, ಒಬ್ಬರ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಇಲ್ಲಿಗೆ
ನಡೆಯಲಿ ಈ ದೇಹ ಮೆರವಣಿಗೆ ಬಂದ ದಾರಿಯೆಡೆಗೆ....

ಒಬ್ಬೊಬ್ಬನೆ ಕುಳಿತಿರಲು...

ಒಬ್ಬೊಬ್ಬನೆ ಕುಳಿತಿರಲು
ಕಾಡುತಿಹವು ನೆನಪುಗಳು...
ತಡೆತಡೆದು ತಡೆದರು
ಕದಡಿಹವು ಭಾವಗಳು...
ಕೇಳುತಿಹವು ನಿನ್ನ... ಎಲ್ಲಿರುವೆ ಬಾ ಬಾರೆ!!!